YOLUN SONU, YILIN SONU

Hiç bir 'yeni' yılı coşkuyla karşılamadım.
Çünkü yaşam bir döngü değil, yeni yılda başa dönmüyorsun.
Doğuyor, büyüyor, yaşlanıyor ve ölüyorsun.
Eğer gerçekten yeni bir şey başlayacaksa, son nefesi verdikten sonra başlayacak.
Gerisi aynı işlerin, aynı yolların, aynı yönlerin devamı olacak...
Bu bağlamda yeni yıl kutlanmayı biraz eğlenmek dışında çok anlamsız buluyorum..

HER YER AYAZ

Bazen ayaz o kadar üşütür ki, kendiniz için sevinecek bir şey bulamazsınız. Hasbelkader yolunuza çıkanlara da sevinmeyi unutmuşsunuzdur..
Geriye kalan ancak sevincinizi bir başkasının mutluluğunda yaşamaktır.

MİSAFİRİZ

Üç yıl önce Kurban bayramında gelmiştim buraya....
Yarın dördüncü Kurban bayramını yaşayacağım.
Geriye bakınca ne kadar hızlı geçmiş zaman...
İleriye bakınca ne kadar da yavaş geçiyor.
Yollar, yolculuklar..
Geldiğin her yerden bir gün gidiyorsun...
Nereye gidersen git, misafirsin işte...
Bir de şeddatlar yüreğindeki "vatan" duygusunu iyice yok ettiyse, artık otağını kuracağın bir yer de aramıyorsun, aramak istemiyorsun....
Bir süre sonra misafirlik sığınağın oluyor..

DERDİM BANA DERMAN İMİŞ

O yokuşu yürümek iki yıl önce tam bir işkenceydi.
Şimdi aynı yokuşu diyabete karşı ilaç olarak yürüyorum.
Hayat işte.
Kim bilir, bugün sevmediğimiz hangi şeyler ileride karşımıza çare olarak çıkacak.