Bir tanıdığım bir şeyleri devirmekten bahsedince hafızam yıllar öncesine gitti. Devrim yapmaya çok yakın olduğum ama o büyük fırsatı kaçırdığım yıla.. Lise son sınıftaydım sanırım. Rahmetli babamla bahçeye gitmiştik. Hazırladığı bir yük fındık odununu sırtlayıp eve götürmemi söylemişti. Ben ki lisede okuyan, başarılı mı başarılı ve muhtemelen bir yıl sonra herhangi bir üniversiteye rahatlıkla girecek birisi sırtında bir yük odun mahalleden nasıl geçecektim? Ayıplamazlar mıydı beni? Yapamam dedim babama...gururuma yediremem dedim... Şöyle bir kırgın baktı bana... bir şey söylemedi... belki de söyleyemedi...Yükü yüklendi. Önde babam ve arkasında ben mahallenin içinde geçip evimize vardık.
Yıllar geçti...ama ben o olayı nedense hiç unutamamışım. Bir ukte olmuş içimde herhalde. Geçen bayram tatilinde bahçeye gittiğimde ilk aklıma gelen şey o oldu.
Şimdi düşünüyorum da ben o gün devrim yapma şansını kaybetmişim. Gurur ve kibir putunu devirme şansını o gün yitirmişim.
Memlekete gittiğimde annemin çekyatlarını yıkamam insanlar arasında mevzu olmuş...sonradan öğrendim...
Evet, ben o günkü kaybımın diyetini bu gün ödüyorum... Ve bunun içinde hiç bir fırsatı es geçmiyorum...
Ve diyorum ki, devrim yapmak isteyen önce içine baksın.... gurur, kibir, tembellik, cehalet ve nefret putlarını devirsinler. O zaman görecekler Yusuf yüzlü, Mesih soluklu, Muhammedi ruhlu doğuşların başladığını...
İçindeki putları devirmeden dışarıya intizam vermeye kalkışanlar, arkalarında yıkımdan başka bir şey bırakmadılar. İşte! Firavunlar, Nemrutlar, Tiranlar, Neronlar bu yanılgının tarihe birer hediyesidir.
**********************************************************************************
Hadis-i şerifte, "Senin en büyük düşmanın, seni çepeçevre kuşatan nefisindir" buyruldu. Peygamber Efendimiz Tebük savaşından dönünce de, "Küçük cihattan büyük cihada döndük" buyurdu. Eshab-ı kiram, (Ya Resulullah büyük cihat nedir?" diye sual edince, Peygamber Efendimiz, "Nefisle cihattır" buyurdu.
