Sen geldiğini, ruhlarımıza çeşit çeşit hazlar duyuran atmosferinle, o bayıltan lahuti kokunla hemen hissettiriyorsun. Sen bir rahmetsin. Kirlenen sokakları kirden arındıran yağmur gibi, günah çukurlarında bocalayan bizleri, elimizden tutup Hakkın af ve mağfiret kokan iklimine çeken bir vasıtasın. Sen nefsimizin dizginini elimize geçirme adına bize en güzel fırsatı sunan bir dost ve bir ay kadar da olsa içimizdeki Hakka kulluk isteğini tutuşturan bir meşalesin.Sen fakirlerin umudu olduğun kadar, zenginlere hayatı paylaşma adına sunulmuş yegane fırsatsın
.
Heyhat! Seni anlatmak bize mi düşer. Sen o sihirli ikliminle etrafımızı aldığın zaman yaşlıların yüzündeki memnuniyet, çocukların içindeki coşku, annelerin elindeki marifet oldun. Küçüklerden büyüklere saygı, büyüklerden küçüklere sevgi oldun. İnananların yüzündeki gülümseme, kalplerdeki huzur ve ebediyete uzanan yolda bir nur oldun. İçimizde gizlenmiş, nefis prangasına vurulmuş duygularımızın şehbal açmasına vesile oldun.Yılın on bir ayı secdeyle şereflenmemiş alınlara, hakka bağlılık ve Peygamberler sultanına tabiyet mührünü vurdun. Bitirim yerlerinde hayatlarını çürüten zavallıların kısa bir süre de olsa, kulluklarını hatırlamalarına vesile oldun. Kalbi katıların kalbini yumuşattın. Affetmeyenlere en kutsal affı sunarak onları affa teşvik ettin. Ve son olarak da, zişuur olmayan mevcudatı da o kutsi ikliminle sarıp, onlar için de bir rahmet olduğunu bizlere bir kez daha tasdik ettirdin
Heyhat! Seni anlatmak bize mi düşer. Sen o sihirli ikliminle etrafımızı aldığın zaman yaşlıların yüzündeki memnuniyet, çocukların içindeki coşku, annelerin elindeki marifet oldun. Küçüklerden büyüklere saygı, büyüklerden küçüklere sevgi oldun. İnananların yüzündeki gülümseme, kalplerdeki huzur ve ebediyete uzanan yolda bir nur oldun. İçimizde gizlenmiş, nefis prangasına vurulmuş duygularımızın şehbal açmasına vesile oldun.Yılın on bir ayı secdeyle şereflenmemiş alınlara, hakka bağlılık ve Peygamberler sultanına tabiyet mührünü vurdun. Bitirim yerlerinde hayatlarını çürüten zavallıların kısa bir süre de olsa, kulluklarını hatırlamalarına vesile oldun. Kalbi katıların kalbini yumuşattın. Affetmeyenlere en kutsal affı sunarak onları affa teşvik ettin. Ve son olarak da, zişuur olmayan mevcudatı da o kutsi ikliminle sarıp, onlar için de bir rahmet olduğunu bizlere bir kez daha tasdik ettirdin
.
Veyl ki bize, senin bu kadar ümit ve kurtuluş vadeden atmosferinden yeterince yararlanamadık. Yazık bizlere ki, senin bizleri düşündüğün kadar biz kendimizi düşünemedik. Yine, oyuncaklarıyla oyuna dalmış çocuklar gibi, malayani şeylerden başımızı kaldırıp senin af ve mağfiret durağına uğrayıp, sonra cennet yamaçlarına uzanan rahmet trenine yolcu olamadık.
Veyl ki bize, senin bu kadar ümit ve kurtuluş vadeden atmosferinden yeterince yararlanamadık. Yazık bizlere ki, senin bizleri düşündüğün kadar biz kendimizi düşünemedik. Yine, oyuncaklarıyla oyuna dalmış çocuklar gibi, malayani şeylerden başımızı kaldırıp senin af ve mağfiret durağına uğrayıp, sonra cennet yamaçlarına uzanan rahmet trenine yolcu olamadık.
Güle güle gönül dostum! Güle güle rahmet ayı! Sana elveda demenin hüznünü içimizde yaşarken, tekrar buluşacak olmanın ümidiyle hep senin yollarını gözleyeceğiz.
